2.1. ՀԱՇՎԱՊԱՀԱԿԱՆ ՀԱՇՎԱՌՄԱՆ ԱՌԱՐԿԱՆ
ՀԱՇՎԱՊԱՀԱԿԱՆ ՀԱՇՎԱՌՈՒՄ Hashvapahutyun. Hashvapahakan hashvarum.
2.1. ՀԱՇՎԱՊԱՀԱԿԱՆ ՀԱՇՎԱՌՄԱՆ ԱՌԱՐԿԱՆ
Յուրաքանչյուր կազմակերպություն երկրի մասշտաբով հանդիսանալով
միասնական տնտեսության մի օղակը, կոչված է իրականացնելու այդ տնտեսության
առջև դրված խնդիրների այս կամ այն մասը քանակական և որակական
ցուցանիշներով: Այդ նպատակով յուրաքանչյուր կազմակերպություն ծավալում է իր
տնտեսական գործունեությունը, որը և կազմում է հաշվապահական հաշվառման
առարկայի բովանդակությունը: Այսպիսով, հաշվապահական հաշվառումը իր
անմիջական կիրառումն է գտնում կազմակերպություններում:
Կազմակերպությունները իրենց տնտեսական գործունեությունը ծավալելու
համար պետք է ունենան անհրաժեշտ նյութական և դրամական միջոցներ’ շենքեր և
կառույցներ, մեքենաներ և սարքավորումներ, տրանսպորտային միջոցներ,
գործիքներ, արտադրական և տնտեսական գույք, հումք և նյութեր, պատրաստի
արտադրանք, ապրանքներ, կանխիկ դրամ և այլն: Այս միջոցների ամբողջությունը
կոչվում է տնտեսական միջոցներ, իսկ 2002թ. ընդունված Հայաստանի Հանրապետության
հաշվապահական հաշվառման մասին օրենքով կոչվում է
կազմակերպության ակտիվներ: Կազմակերպությունները իրենց ակտիվները ձեռք
են բերում որոշակի աղբյուրների հաշվին, որոնք բաժանվում են երկու խմբի.
1. Սեփական,
2. Ներգրավված:
Կազմակերպության ակտիվները, ակտիվների գոյացման աղբյուրները
նույնպես հաշվապահական հաշվառման ուսումնասիրման առարկան են:
Կազմակերպությունների տնտեսական գործունեության ընթացքում, երբ
կատարվում են մատակարարման, արտադրության և իրացման գործընթացները,
տնտեսական միջոցները և գոյացման աղբյուրները փոփոխության են ենթարկվում ե
նույնպես հաշվառվում, վերահսկվում և արտացոլվում են, հետևաբար
հանդիսանում են հաշվառման առարկա:
Այսպիսով, հաշվապահական հաշվառման առարկա են
կազմակերպությունների ակտիվները, դրանց գոյացման աղբյուրները, դրանց
կազմում տեղի ունեցող փոփոխությունները, տնտեսական գործունեության
գործընթացները և դրանց հետևանքները:
21 ՀԱՇՎԱՊԱՀԱԿԱՆ ՀԱՇՎԱՌՄԱՆ ԱՌԱՐԿԱՆ
